Gdy przystępowaliśmy do NATO, "życzliwi" ludzie radzieccy ostrzegali nas przed czarnoskórym garnizonem amerykańskim, który będzie gwałcił matki-polki. O Kameruńczykach ani słowa!
Ale ja nie o tym. Na fali ekscytacji porąbanym Murzynem radio podało, że na prewencję AIDS wydajemy najmniej w Europie, coś jak 100 czy 1000 razy mniej niż jakaś Estonia. Zabrzmiało to tak, jakby ktoś łakomym okiem spojrzał na nasze wspólne podatki, jakby marzyła mu się likwidacja becikowego na rzecz jakiegoś gumkowego.
Czy aby zasadnie? Otóż w ciągu 20 lat epidemii AIDS, HIV-a złapało w Polsce mniej niż 10 tys. osób, ponad połowa via strzykawka (1). Umarło niecałe osiemset. Demagogicznie zauważę, że gdyby losowo wybrać wybrać 10 tys. Polaków, to po 20 latach ze starości umarłoby dużo więcej niż 800. Inaczej rzecz ujmując: 40 ofiar rocznie, to dużo, ale też dużo mniej niż na drogach w ciągu długiego weekendu.
AIDS omija Polskę z dwu względów: wciąż 'zacofanego' systemu wartości i niewielkiej imigracji.
I niech tak zostanie.
(1) http://www.undp.org.pl/hiv-aids/statystyki.php
